DE PROFS, DE PROFITEURS
Na een heerlijke tijd op Bali, was het nogal een desillusie om thuis te komen. De zogenaamde “profesionele homesitters” die ik had genomen om op mijn huis te passen bleken er een enorme puinhoop van gemaakt te hebben.
De eerste week na mijn vertrek werd ik nog met jubelende emails op de hoogte gehouden van het welzijn van mijn beesten. Ik mocht tot Maart wegblijven want ze hadden het helemaal naar hun zin wat in een reeks van steeds nogal kinderachtige emails werd bevestigd: “Hier alles hartstikke goed.
Alle hondjes hebben nog steeds kwispelende staarten en Paco heeft het hoogste woord. Kwek en kwak waggelen lekker heen en weer en die zielige met dat nekje, dat is weer helemaal over en mooi wit. Hij of zij was wel zielig hoor. Lekker nekje steeds schoongemaakt. Gelukkig had ik betadine van huis meegenomen en dat heeft goed geholpen.”
Met ongeveer 4 a 6 jubelende emails per dag van deze strekking was ik vol vertrouwen dat het Nederlandse echtpaar wat ik had gevonden de oplossing was voor mijn dieren en mijn Masia.
Het eerste signaal kwam echter op de 6e dag na mijn aankomst in Bali: ik werd op een ochtend wakker om 6 email berichten te vinden waarin gezegd werd dat als ik niet binnen een half uur terug zou bellen, ze weg zouden gaan. Dat het in Bali midden in de nacht was hadden ze blijkbaar even over het hoofd gezien. Ook mijn voicemail was gedurende de nacht meerdere malen ingesproken met paniekerige en dreigende berichten dat ze zouden gaan vertrekken. Snel KLM gebeld om te kijken wanneer de eerstvolgende vlucht was waarmee ik eventueel zou kunnen terugkomen. Helaas was die pas na 5 dagen. Daar zit je dan op 20 uur vliegen van je huis met mensen in je huis die blijkbaar niet volwassen genoeg zijn om op een normale manier te communiceren. Na verificatie per telefoon bleek dat ze vanaf nu tegen alle afspraken in weigerden nog langer betalende gasten te ontvangen. Inge was “compleet doorgedraaid” de vorige avond volgens Arnold en als er nog gasten zouden komen, zouden ze terstond vertrekken. Na deze emotionele chantage had ik door wat voor typetjes ik in huis had gehaald: deze mensen waren overduidelijk slechts uit op een gratis vakantie. Hun argument was dat het teveel gedoe was om gasten te ontvangen omdat er veel dingen in het huis niet werkten. De ovens deden het niet, de afwasmachine was kapot, de verwarming deed het niet, er was geen heet water etc etc. Dit verbaasde mij enorm want op de dag van mijn vertrek had alles nog goed gewerkt.....
Ik had dus de volgende afweging: of het eerstvolgende vliegtuig terug naar huis pakken of proberen dingen vanuit Bali anders te regelen. Ik heb de keuze gemaakt alle reserveringen voor December verder af te zeggen omdat ik mijn gasten niet aan deze blijkbaar zeer labiele mensen wilde blootstellen en dat alleen maar reputatie problemen voor de Masia zou geven. En ik heb vrienden ingeschakeld om een oogje in het zeil te houden. Het kontakt met de professionele homesitters heb ik geminimaliseerd naar het hoog nodige. Ik probeerde het telefoontje te vergeten, positief te denken, van mijn vakantie te genieten en te hopen dat dit slechts een incident was met alsnog een goede afloop.....
Ondanks wat subtiele signalen van mensen hier dat de homesitters “echt knettergek” en super arrogant waren leek er verder geen reden tot paniek. Van de homesitters kreeg ik wat berichten dat ze mijn klusjesman hadden gebeld om wat “dingen te repareren” en dat de beestjes allemaal erg goed gingen.
Een paar dagen voor mijn vertrek begon het gedonder weer: ik mailde hen dat een vriend van mij mij zou komen ophalen met mijn auto en dat die deze vrijdag of zaterdag zou komen ophalen. Tot mijn grote verbazing kreeg ik het volgende bericht terug: de auto was niet beschikbaar omdat “de homesitters” deze nodig hadden voor een tripje naar Barcelona op vrijdag en een tripje naar een kerst mis op zaterdag”. Ik heb ze er vriendelijk aan herinnerd dat de auto hen als een gunst ter beschikking was gesteld en dat ik verwachte dat als ik van het vliegveld moest worden opgehaald de auto daar vanzelfsprekend voor beschikbaar moest zijn.....Daarna kreeg ik nog een stortvloed aan bagger van ze in diverse mails die ik verder genegeerd heb.
Colin zou de auto op zaterdagochtend gaan ophalen en mij komen ophalen was de laatste afspraak die er was. Tot mijn grote verbazing kreeg ik op zaterdag ochtend op schiphol het volgende bericht:
“Jouw auto staat veilig bij Ibis Viladecans. De sleutel ligt bij de receptie. Adres in next sms. Colin is op de hoogte en komt jou niet ophalen. Inge & Arnold”. …..
Fijn als je denkt dat je gezellig wordt opgehaald na een lange reis. Colin gebeld en die bevestigde dat ook hij bericht had gehad dat hij niet hoefde te komen. Een taxirit van 30 euro naar een hotel ergens in de buitenwijken van Barcelona bracht mij naar een receptionist van het hotel die nog stond na te trillen van de ervaring met mijn homesitters. “kent u deze mensen? was zijn eerste voorzichtige vraag. Hij mocht normaal gesproken niet over clienten praten maar moest even kwijt dat deze mensen een enorme puinhoop en scene hadden gemaakt in zijn hotel. Ze hadden de hele boel op stelten gezet, hadden niet willen betalen voor bepaalde items, hadden staan schreeuwen hier bij de receptie en waren net 15 minuten weg. Hij werkte daar al jaren en had nog nooit zoiets meegemaakt, of ik wist dat deze mensen “totalmente loco” waren? Ik gejetlagged en doodmoe na een reis van 26 uur en dankzij de homesitters 3 gestresste dagen voor mijn vertrek uit Bali, kon hem slechts bevestigen dat ook ik tamelijk slechte ervaringen had gehad met deze mensen....
Bij mijn aankomst thuis trof ik hun huisje in een complete puinhoop aan. Ze hadden niet de moeite genomen ook maar iets schoon te maken of op te ruimen. Ook mijn eigen huis was een zooitje. De tuin die ze netjes zouden gaan bijhouden was een puinhoop en er was overduidelijk niets aan gedaan deze maand. Mijn hondjes waren blijkbaar sinds de ochtend van de vorige dag binnen in een gang opgesloten en stikten van de dorst omdat er geen water meer was. Maar het bleek nog veel erger te worden:
Ik dacht ik laat even lekker een bad vollopen om een en ander even te over denken onder het vrolijke gebubbel van mijn whirlpool. Hoe kon het toch zijn dat mensen dit soort dingen deden? Ik had blijkbaar wederom teveel vertrouwen in de verkeerde mensen gehad.... Hadden dit soort mensen dan geen enkel gevoel van fatsoen, van geweten, van goed en kwaad? Je betaald hun vluchten, laat ze je auto gebruiken en je vertrouwd ze je huis en je dieren toe en dan doen ze dit soort dingen? Ach, ik wil toch blijven proberen mijn huis en mijn hart open te houden en helaas sluipt er dan af en toe wat fouts in. Dat is het risiko.....hoe fout wist ik echter toen nog niet.....
Helaas bleek er slechts koud water te zijn, toen ik dat leeg liet lopen en naar beneden ging om naar de verwarmingsinstallatie te kijken bleek bij terugkomst dat er zo´n 200 liter mijn slaapkamer in was gestroomd..... Ik herinnerde me dat Arnold iets had genoemd over dat hij het bad had “gerepareerd” maar aangezien het prima had gefunctioneerd voordat ik wegging had ik daar verder geen aandacht aan besteed.
De jacuzzi boven was door de homesitters behandeld met een product wat hier compleet ongeschikt voor was. Volgens mijn klusjesman had de ijzerwinkel uitdrukkelijke gewaarschuwd bij het gebruik van dit product: helaas genegeerd door de homesitters waardoor alle koperen pijpen en onderdelen van het systeem waren doorgebrand. Hierdoor lekte het water aan alle kanten eruit. De reparatie duurde 2 dagen.....
De verwarming deed het niet, en bij nadere inspectie bleek dat het controlle paneel van de verwarmings installatie door mijn homesitters op zonnenergie was gezet, waardoor de hele boel is vast gelopen aangezien zonne energie nog niet is aangesloten. Mijn instructies dat ze alleen de thermostaten moesten bedienen en verder nergens aan moesten komen was blijkbaar genegeerd. De verwarmingsman bevestigde me dat dit een ramp is voor de installatie.
Om een lang verhaal kort te maken: ik ben dagen in de weer geweest met reparatie mensen voor verwarming, televisies, afwasmachines, jacuzzis om alles weer in orde te krijgen. Mijn elektricien bevestigde dat de homesitters steeds weer dingen kapot hadden gemaakt en hem dan steeds belden dat hij meteen moest komen om een en ander te repareren. Meerdere malen had hij hen gezegd niet aan installaties te komen verder maar zonder succes. Een keer had mr professional homesitting hem zelfs gebeld dat hij direkt nu moest komen omdat hij de deur van het hondenhok niet open kreeg. Later belde hij dan terug dat het hem toch was gelukt deze open te krijgen. Hij vertelde dat in het dorp iedereen vroeg wie die man met een “cara de moro”, een brutale rotkop, toch was die hier een maand had rondgelopen.
Verder ontdekte schades en kosten: antieke stortbak gebroken, telefoonrekeningen, geld van huurders verdwenen, superhoge electra rekening omdat men alles met electra is gaan verhitten, 1000 liter gasoil verstookt etc etc. Geschatte schade van deze maand door mijn “professionele homesitters”: 3000-5000 euros.
Later vond ik thuis vond ik nog een briefje met een berekening waaruit bleek dat ze de 200 euros die ik had achtergelaten voor eventuele noodgevallen maar hadden gebruikt voor benzine, hun vuchten en andere niet afgesproken zaken. Het briefje was ondertekend door de “profs” …..ik ben blij dat ze in ieder geval zelf ook erkennen dat ze profiteurs zijn.....;)
P.S.
Fotos van hoe ze het huis hebben achtergelaten volgen snel......
Met 2 schoonmakers zijn ze inmiddels 9 uur bezig geweest om casa Moscatel weer min of meer in orde te krijgen. De stank was erg hardnekkig, uiteindelijk gelukt het enigszins acceptabel te krijgen door alles, echt alles met amoniak af te nemen......De gordijnen moeten nog naar de stomerij en de vloer heeft nog een paar schrobbeurten nodig, de muren moeten nog bijgeschilderd worden (was n.l net vlak voor dat "de familie proper" erin kwam gedaan) maar dan kunnen we dit vreselijke incident beschouwen als een van de minder leuke ervaringen in de historie van Masia Cal Pau Cruset en er bij een wijntje hartelijk om lachen...ik geloof heilig in ....what goes around comes around...dus de "pro´s" komen zichzelf nog wel eens tegen.....
Met 2 schoonmakers zijn ze inmiddels 9 uur bezig geweest om casa Moscatel weer min of meer in orde te krijgen. De stank was erg hardnekkig, uiteindelijk gelukt het enigszins acceptabel te krijgen door alles, echt alles met amoniak af te nemen......De gordijnen moeten nog naar de stomerij en de vloer heeft nog een paar schrobbeurten nodig, de muren moeten nog bijgeschilderd worden (was n.l net vlak voor dat "de familie proper" erin kwam gedaan) maar dan kunnen we dit vreselijke incident beschouwen als een van de minder leuke ervaringen in de historie van Masia Cal Pau Cruset en er bij een wijntje hartelijk om lachen...ik geloof heilig in ....what goes around comes around...dus de "pro´s" komen zichzelf nog wel eens tegen.....
